Dag eerste week

16 juli 2018 - Kathmandu, Nepal

En toen was de eerste week alweer ineens voorbij...wat vliegt de tijd. Inmiddels ben ik weer terug in Kathmandu en heb ik weer van alles meegemaakt. Eigenlijk is het bedtijd, maar ik kan niet nog een dag wachten om mijn belevenissen met jullie te delen. Waar was ik gebleven...

De vorige keer zat ik in een resort in Chitwan en stond ik op het punt om op olifanten safari te gaan...een hele onderneming. Met een busje werd ik gedropt bij een veldje vol olifanten met elk hun eigen chauffeur en een 4-persoons zitje. Tijdens de kanotocht in de ochtend had ik een Spaans gezin (bestaande uit 3) ontmoet, die ook samen met mij de jungle ingewalked zijn en waarmee ik het Elephant Breeding Center heb bezocht, dus het was niet moeilijk voor onze gidsen om te bedenken dat het wel leuk zou zijn om ons samen de olifant op te sturen. Aangezien bijna alle toeristen in Chitwan dezelfde activiteiten ondernemen was dit zo geregeld. Zo gezegd, zo gedaan en even later hobbelde we op elkaar gepropt in het zitje op de rug van de olifant de jungle in. Best zielig eigenlijk, zo'n olifant wordt gewoon bereden en met een stok alle kanten op gestuurd. En het was net een tank. Weg of geen weg, dat beest ging overal dwars doorheen en ook onze gids zocht de meest bijzondere "wegen" uit. Maar wel met resultaat. Al snel hadden we een nijlpaard te pakken die heerlijk lag te dobberen in het water tussen het kroos. En hoppateee, die gids gewoon vol erop af, olifant in zijn achteruit zodat we de beste foto's konden maken. Het werd toch wel even spannend toen het nijlpaard ons in zijn vizier kreeg en zich in onze richting begaf. Dan is een olifant verstoppen toch best een hele klus maar gelukkig zijn we er heelhuids vanaf gekomen. Naast heel veel hertjes hebben we ook nog apen gezien, een hoop vogels, een adelaar, duizendpoot, nog een neushoorn met een jong (super gaaf van zo dichtbij) en een heel leger aan mede olifantenwagens. Het was een gezellig ritje maar met een niet zo comfortabel zitje was ik blij dat ik na twee uur weer even zelf mocht lopen. Terug op het resort stond me een echte Nepalese maaltijd te wachten: Daal Bhaat - rijst met linzensoep en groenten. De Nepalezen eten dit wel twee keer op een dag...dus dan moet het wel heel lekker zijn. Nou, daar kan ik wel iets anders van zeggen. Bharat besloot dat ik deze maaltijd in Nepali stijl moest nuttigen, dus lekker met je handen (alleen de rechterhand, want de linker wordt voor andere doeleinden gebruikt waarbij het in aanraking komen met eten niet zo fris is) alles door elkaar roeren, van je vingers een gootje te maken om het vervolgens met je duim naar binnen te schuiven. Aangezien ik 3,5 maand in India ben geweest was dit een koud kunstje en was mijn bord zo leeg. Na het eten heb ik samen met Bharat een avondwandeling gemaakt en hebben we naar de sterrenhemel gekeken (en hoe kan het ook, zag ik een prachtige vallende ster - heel bijzonder). Helemaal bezweet en plakkerig ben ik lekker nog even afgekoeld in het zwembad, heb ik mijn baantjes getrokken en ben ik moe maar voldaan mijn bed in gekropen. 

Weer vroeg de wekker: om 5:30u voor een ochtendwandeling met bird watching. Om 6:00u zat ik er helemaal klaar voor, ondanks het feit dat het regende. Onvoorstelbaar trouwens dat ik tegenwoordig gewoon elke keer op tijd ben (hihi, dat moet niet gekker worden). De gids zei dat we gezien de weersomstandigheden waarschijnlijk niet heel veel vogels zouden zien, maar we zijn toch maar gewoon gezellig gaan wandelen. Ik bedoel, ik was toch al wakker, dus dan zou ik gaan ook. Met een vogelboekje gingen we op pad en hebben we toch nog een aantal verschillende soorten vogels kunnen spotten. Na een wandeling van een klein uurtje, spullen gepakt, ontbeten, weer in de bus terug naar Kathmandu. Ik had gehoopt dat deze reis iets korter zou zijn dan de heenweg, maar wederom heeft het zo'n 8u geduurd voordat we er waren. Deze chauffeur had er wel de vaart in en met enige regelmaat vloog ik dan ook met twee billen van mijn stoel af als we weer door een kuil heen reden. Met veel toeteren, in volle vaart vrachtwagens inhalen en veel hobbels zat slapen er deze keer niet in. Dan maar genieten van alles om me heen. Prachtig om vanuit de bus het landschap te kunnen aanschouwen, met prachtige groene bergen, gehuld in de wolken, terrassen met rijstplantages, kleine bergdorpjes (je vraagt je af waarom mensen daar willen wonen), verschillende rivieren die samen komen, watervallen maar ook de landslides die veroorzaakt zijn door de hevige regenval. Met man en macht proberen ze de weg dan weer zo snel mogelijk vrij te maken door alle rotsblokken weg te halen. Gelukkig voor ons konden wij er zonder oponthoud langsaf. Onderweg bouwvakkers die aan de weg aan het werken zijn, vrouwen die op een vuurtje pal naast de weg mais aan het poffen zijn of hun kleren wassen, spelende kinderen en garageboxen met kleine winkeltjes. Er is hier zoveel te zien en kom haast ogen te kort. Eenmaal thuis aangekomen even tijd voor een power-nap, om daarna samen met Bharat te gaan uiteten met Mieke en haar familie. Zij is een van de twee vrijwilligers die net in de periode voor mij, 3 maanden, in het appartement heeft gezeten en die de volgende ochtend weer terug naar huis zou gaan. Het was heel gezelllig en fijn om even Nederlands te spreken en hun belevenissen te horen. Na het eten wilde Mieke haar, in Nepal gemaakte, vrienden nog even opzoeken dus zijn we samen op stap geweest. Oh wat voelde ik me oud tussen die 18, 19 en 20-jarigen, met hun stoere verhalen, die van hot naar her sjouwden, alleen maar shotjes wilde drinken, zich helemaal lieten gaan en maar wat graag cool wilde zijn. Zie het van de positieve kant: ik ben wel weer op verschillende plekken geweest en dat maakt het voor mij ook makkelijker om mijn steeds beter mijn weg te vinden. Om 00:00u had ik het wel gehad (zeker na zo'n lange dag) en was ik blij dat ik om 1:00u in bed lag. 

Heel bewust had ik geen wekker gezet met het idee om lekker uit te slapen op mijn eerste vrije dag, maar helaas werd ik om 7:30u wakker en zat slapen er niet meer in. Mijn bed is ook niet zo lekker zacht om heel lang in te blijven liggen dus was ik er om 8u al uit. Stofzuigen, kleren uithangen, rommelen, echt even tijd voor huishoudelijke dingen en heerlijk om geen vast programma te hebben. Ik heb ook voor het eerst boodschappen gedaan zodat ik voor de komende dagen ontbijt in huis heb: brood met boter en jam, en ter afwisseling een eitje. Ik zeg een goede start van de dag. Op planning vandaag: bezoek aan de Swayambhunath (oftewel de apentempel) en een bezoek aan Durbar Square. Daar kan ik weer een heel verhaal over schrijven en dat zal ik een van de komende dagen ook doen...maar nu is het echt tijd om te gaan slapen, aangezien het hier al 1:30u is en ik morgen een gewone werkdag voor de boeg heb.
Ik zeg: shuva raatri (oftewel good night) en tot snel.

p.s. foto's komen zo snel mogelijk..

Foto’s

10 Reacties

  1. Anouk Sprokel:
    16 juli 2018
    Leuk Iris! Geniet ervan Xxx
  2. Mitchell Ras:
    16 juli 2018
    Mooie avonturen weer Iris! Ben benieuwd naar de volgende verhalen!
  3. Mamma Paulie:
    17 juli 2018
    Wat een prachtig verhaal iris. Ik zat gewoon met je in de bus en zag het landschap zo aan me voorbij gaan.
    De olifantentocht is bijzonder maar ook heel dier - onvriendelijk. Dat doen ze dus nog steeds. Maar het blijft indrukwekkend om even vanuit hun hoogte te kijken naar het land en de dieren.
    Mooie belevenissen Iris.. de tijd vliegt en inmiddels ben je ook al gestart op je schooltje. We blijven je benieuwd volgen. Liefs uit tropisch Helmond. Xx
  4. Mietske:
    17 juli 2018
    Hoi Iris. Wat een mooi reisverslag maak jij. Je kunt jouw reis zo meemaken. Prachtig.
  5. Ans:
    17 juli 2018
    Namaste Iris, wat heerlijk om al jouw verhalen te lezen; allemaal zó herkenbaar!
  6. Fien:
    17 juli 2018
    Geweldig Iris wat een belevenissen allemaal.
    Zo mooi om te lezen.
  7. Emma Heling:
    17 juli 2018
    Aah wat leeeuk, nu wil ik ook naar Nepal!
  8. Viren:
    18 juli 2018
    Mooi verhaal en ik wacht voor photos om de belevenis van Nepal te toevoegen. Het breng terug onze herinnering van onze reis.
  9. Mamma Paulie:
    18 juli 2018
    Mooie foto s en wat een kleurrijk straadbeeld🤗
  10. Suzan bogers:
    20 juli 2018
    Há lieve Iris❣️Wat een avonturen en wat kun je heerlijk vertellen❤️ Als ik m’n ogen dicht doe, dan zie ik t helemaal voor me. Tot nu klinkt het meer als vakantie dan als vrijwilligerswerk😉. Wat heerlijk dat er dat allemaal bij zit🙆🏼‍♀️
    Ik kan niet wachten tot je volgende reisverhalen online komt (no pressure) Ben heel benieuwd hoe je ‘juf ervaring’ gaat zijn. Lekker blijven genieten van alles waar er op je pad komt, volgens mij ben je daar al heel goed mee bezig 👍🏽 Keep up the good work😎💋